کد مطلب:369726
پنج شنبه 5 اسفند 1395
آمار بازدید:232
نیایش بیست و نهم
. دعای آن حضرت است به هنگامی که روزی بر او تنگ می شد .
خداوندا ، تو ما را آزمودی تا در کم و بیش روزیهایمان بدگمان شدیم و در مدت عمرمان به آرزوهای دور و دراز گرفتار آمدیم ، تا آنگاه که روزی خود از درگاه دیگر روزیخواران طلبیدیم و به عمری دراز چون عمر پیران کهنسال طمع بستیم .
بار خدایا ، بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را به یقینی صادق برسان که ما را از رنج طلب معاش کفایت کند و اطمینانی خالص بخش که ما را از شدت تعب معاف دارد .
خداوندا ، آن وعده ای را که در وحی خود بر پیامبر(ص)بدان تصریح کرده ای و در قرآن بر آن سوگند خورده ای سبب قطع دلمشغولی ما به رزقی که خود آن را تکفل کرده ای قرار ده .
خداوندا ، تو خود
گفته ای«روزی شما و هر چه به شما وعده شده درآسمان است . »(1) و در پی آن سوگند خورده ای که«سوگند به پروردگارآسمانها و زمین که این سخن آن چنان که سخن می گویید حتمی است . »(2) ای خداوند گفته تو راست ترین گفته هاست و سوگند تودرست ترین و کامل ترین سوگندهاست .